Kunst in de noordelijke provincies, dat is waar KunstForum
Noord zich mee bezighoudt. Althans, dat is de bedoeling, want de eerlijkheid
gebiedt te zeggen dat de aandacht niet echt evenredig is verdeeld. Veel Groningen, omdat dat nu eenmaal de thuisbasis
is; Friesland staat op twee, met Museum Belvedère
als belangrijke schakel; en ja, Drenthe
komt er wat bekaaid af, simpelweg omdat er, als je niet van schapen en fietsvierdaagsen
houdt, nu eenmaal niet zo veel te beleven is. Sinds
Galerie de Lange in Emmen ermee stopte, is er in Drenthe geen galerie meer van
landelijk niveau. Het Drents Museum
heeft de afgelopen jaren forse bezoekersaantallen getrokken met hun
tentoonstellingen over oude culturen, maar oriënteert zich voor wat betreft eigentijdse kunstuitingen vrijwel uitsluitend op verschillende vormen van figuratie en realisme. Wie geïnteresseerd
is in hedendaagse kunst, architectuur, design kon de afslag Assen dus met een gerust hart aan
zich voorbij laten gaan.
Dat wil zeggen, tot voor kort. Want nu is er de Nieuwe Kolk, het
multifunctionele cultuurcentrum dat alleen al vanuit een oogpunt van
architectuur en inrichting spectaculair te noemen is. Naast het theater, de
bioscoop en de bibliotheek herbergt het ook het Centrum voor Beeldende Kunst,
dat zegt een actief tentoonstellingsbeleid te gaan voeren. Voor de ingang bevindt zich
een installatie van de Daan Roosegaarde, een interactieve ‘rode loper’ van 15
lichtpilaren, die door middel van bewegings- en aanrakingssensoren reageren op
de aanraking en beweging van bezoekers, en aan de andere kant van het plein staat het pand van Brasserie
Helder, dat door zijn vormgeving en inrichting een integraal deel van het
nieuwe project uitmaakt en waar ook nog concerten worden georganiseerd. Naast de
brasserie ligt, op een plateau, een groot en plezierig ogend terras waar
Kolkgangers en anderen kunnen verpozen. Kortom, er is, tot verrassing van vele bezoekers
en misschien ook wel van vele Assenaars, een trendy cultuurplein ontstaan met een landelijke
uitstraling, dat, met een goede marketing, weleens een hot spot van formaat zou kunnen worden.
Midden in deze culturele inhaalslag valt nog een opvallend
initiatief te signaleren. Begin
september werd de KunstSalon Assen
geopend, een initiatief van vier plaatselijke kunstenaars die daarmee een nieuwe
plek voor hedendaagse kunst wilden
creëren in de Drentse hoofdstad, die in dat opzicht uitgesproken karig bedeeld
is. Reden genoeg om eens polshoogte te gaan nemen.
De KunstSalon Assen
is gevestigd in een statig herenhuis aan de Vaart, net om de hoek bij de Nieuwe
Kolk. Er is nog geen verlichting, de wanden
zijn gipsplaatgrijs met witte plamuurplekken, maar het is wel een kunstruimte met een eigen karakter. Totaal
verschillend van de imposante ruimtes van de grote buurman, maar een plek waarin
de bezoeker zich al bij binnenkomst opgenomen voelt in een soort intimiteit, waarin
hij van kamer naar kamer kan gaan en de tentoongestelde werken van dichtbij in
zich op kan nemen.
De vier kunstenaars die nu de wanden vullen vormen een soort
gelegenheidsformatie. Frans Jansen geniet, zo heb ik mij laten vertellen, in Assen
een zekere faam als schilder van portretten van dames ter stede, die allemaal op
dezelfde glamoureuze wijze worden weergegeven. Ze laten zich wat moeilijk
combineren met de abstracte tekeningen van Rudy Lanjouw, de enige van de
Assenaren die ook op nationaal niveau exposeert. Fotografen Sake Elzinga en
Harry Cock, allebei niet onbekend door hun werk in opdracht, hebben voor de
gelegenheid geput uit hun archief, wat hier
en daar interessante beelden oplevert, maar ook een presentatie die te divers
en te fragmentarisch is om duidelijk te maken wat zij in hun vrije werk
voorstaan.
Kik HIER voor de video
Het inspirerende gevoel dat mij overviel in de vertrekken
van de KunstSalon heeft dan ook niet eens zoveel te maken, bedacht ik later,
met wat er op dit moment te zien is, maar veel meer met de mogelijkheden die deze bijzondere plek lijkt te bieden. Dat beseft ook Rudy
Lanjouw, initiatiefnemer en belangrijkste woordvoerder, als hij de ambities van
de Kunstsalon uiteenzet:
‘Het succes heeft
ons eigenlijk wat overvallen. Wat wij wilden was onderzoeken of er in Assen
behoefte is aan een plek waarop je hedendaagse kunst kunt zien en daarom hebben
we, met hulp en medewerking van allerlei kanten, deze tentoonstelling georganiseerd.
Op de opening was het al erg druk, veel drukker dan we hadden durven hopen. Mensen
boden aan om vrijwilliger te worden, en
er was zelfs al sprake van mogelijke sponsoring. Als zoveel
mensen zich betrokken voelen bij wat wij hier willen, kun je alleen maar
concluderen dat er in Assen wel degelijk
een publiek bestaat voor hedendaagse kunst. Maar dit is een begin. Ik zou heel
graag een kunstruimte willen maken die ook op nationaal niveau meetelt. Dat
betekent dat je ook kunstenaars van buiten de regio moet uitnodigen. Uiteindelijk
moet je proberen te bereiken dat mensen speciaal
naar Assen komen omdat ze weten dat wat daar getoond wordt de moeite waard is.‘
Maar staat een dergelijke onderneming niet haaks op de
tijdgeest? Overal wordt bezuinigd, subsidies voor culturele instellingen worden
drastisch verlaagd of afgeschaft en de ene na de andere galerie sluit de deuren omdat ze het niet meer kunnen bolwerken in een
tijd dat mensen weinig kunst kopen.
‘Ik denk ook niet direct
aan een commerciële galerie. Wat mij voor ogen staat is veel meer een soort kunstvereniging,
zoals je die veel in Duitsland hebt en in Nederland bijvoorbeeld in Diepenheim.
Een kunstvereniging wordt ondersteund door leden, organiseert
tententoonstellingen en activiteiten en verzorgt ook eigen uitgaven. Ik zou
heel graag onderzoeken of zoiets hier
ook mogelijk is.’
Er is echter wel een praktisch probleem. Het pand aan de
Vaart is eigendom van woningcorporatie Actium en staat te koop. Dat betekent
dat, mocht er een koper komen, het Asser kwartet meteen zijn spullen kan gaan pakken. Hoewel
is toegezegd dat in dat geval zal worden gezocht naar een andere plek, is ook duidelijk
hoezeer het welslagen van dit experiment samenhangt met deze locatie. Een kwalitatief
hoogwaardige kunstinstelling is nu eenmaal niet te realiseren in een
achterafstraatje of op een industrieterrein. Het is dan ook te hopen dat de
woningcorporatie en de gemeente gezamenlijk tot een oplossing kunnen komen. Lanjouw
is hoopvol gestemd:
‘Natuurlijk kunnen
wij dit niet zonder de steun van anderen. Maar ik ben ervan overtuigd, en dat
is niet alleen mijn eigen mening maar ook die van andere mensen uit kunstwereld
met wie we de afgelopen tijd hebben gesproken,
dat wij, als wij de kans krijgen, in de toekomst een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan het culturele klimaat van Assen.’
In de loop van de komende weken worden er door de betrokken
partijen gesprekken gevoerd over een mogelijke voortzetting van de KunstSalon
in het huidige pand, en daarmee dus eigenlijk ook over de levensvatbaarheid van
het project. Het wordt dus nog spannend
in Assen. Wij houden u op de hoogte.
NASCHRIFT:
Op donderdag 27 september liet Rudy Lanjouw weten dat dat de KunstSalon in ieder geval nog vier maanden op dezelfde locatie kan blijven, en dat in die tijd verder kan worden gezocht naar oplossingen op langere termijn.
NASCHRIFT:
Op donderdag 27 september liet Rudy Lanjouw weten dat dat de KunstSalon in ieder geval nog vier maanden op dezelfde locatie kan blijven, en dat in die tijd verder kan worden gezocht naar oplossingen op langere termijn.